(۱)
خوشا بحال همانان که از همان اول
بی خیال بالهایشان شدند.
ما که بالهایمان را به امید آزادی
نفروخته بودیم
همین روزها
شکستنشان .
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(۲)
پانک بودن که به موهای پوش داده و
کفشهای صورتی نیست
گاهی همین است که روی آسفالت خیابان
با همان شلوار لی نوی دیروزت بشینی
و مردم را نگاه کنی.
ته ته دلت هم می توانی بخندی
به اسارتشان.
(۱)
من: ازم ناراحتی؟
-:نه اما ازت خسته شدم.
من: چرا؟
-: نمیدونم. نمی خوام کسی دور و برم باشه.
من:اینهمه دوستی یعنی همین؟
-: آره همین.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(۲)
من: ببین می خواستم در موردٍ ...
-:حوصله حرف زدن باهاتو ندارم.
-:...
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(۳)
-: تو که همیشه غمگینی.
من:نمی خواستم باشم.
-:جدی؟
من:اوهوم.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(۴)
-: یه چی بگو دیگه؟
من:گاهی بخشیدن دوستان از بخشیدن دشمنان سختتره.
-: مال خودته جمله اش؟
من:نه...مال نیچه اس.
-:همون دیوونه که خدا رو قبول نداشت؟
-: ...